Αναβλητικότητα: Πώς υπονομεύει το διάβασμα;

Όλα τα σχολικά μαθήματα κρύβουν δυσκολίες. Λίγα όμως είναι τόσο δύσκολα όσο τα Μαθηματικά και η Φυσική.

Αυτό συμβαίνει επειδή για να μπορέσουν να αποδώσουν σε αυτά οι μαθητές, πρέπει ουσιαστικά να περάσουν από τρία στάδια:

  1. Κατανόηση της θεωρίας

  2. Περιγραφή της θεωρίας με μαθηματικές σχέσεις

  3. Επίλυση ασκήσεων

Αυτά τα στάδια είναι ιδιαίτερα χρονοβόρα. Για να μπορούν λοιπόν να εμπεδώνουν σωστά την ύλη, είναι εξαιρετικά σημαντικό να ξεκινούν από νωρίς τις προσπάθειές τους.

Όταν αναβάλλουν δηλαδή το διάβασμα, ο χρόνος που τους μένει φτάνει για μόνο επιφανειακή μάθηση. Ίσως να μπορούν να λύνουν τις ασκήσεις, αλλά σίγουρα αφήνουν κενά.

Και όπως είναι γνωστό, αυτά τα κενά είναι που εντοπίζουν οι καθηγητές στα διαγωνίσματα.

Γιατί ενδίδουν όμως οι μαθητές στην αναβλητικότητα; Οι λόγοι είναι πολλοί. Ένας από τους σημαντικότερους είναι η δυσάρεστη αίσθηση που νιώθουν προτού καν ξεκινήσουν.

Ενώ λοιπόν αυτή η “άρνηση” περνάει μόλις αρχίσουν να λύνουν τις ασκήσεις, οι στιγμές πριν ξεκινήσουν είναι οι πιο δύσκολες. Μπορεί στο τέλος να γίνονται τόσο καλοί που να τους είναι και ευχάριστο, αλλά τα πρώτα βήματα πάντα είναι ζόρικα.

Δυστυχώς πολλοί μαθητές παρασύρονται από αυτή την “άρνηση”, και αναβάλλουν το διάβασμα για αργότερα. Κάθε όμως φορά που το κάνουν αυτό, η αρχή γίνεται όλο και πιο δύσκολη.

Αυτός είναι λοιπόν ο πραγματικός κίνδυνος της αναβλητικότητας στο διάβασμα: γίνεται συνήθεια.

 Όλοι νομίζουμε ότι κάνουμε πολλές μικρές επιλογές καθημερινά. Στην πραγματικότητα όμως χωρίς να το καταλαβαίνουμε ακολουθούμε τις συνήθειες που έχουμε χτίσει.

Αυτά που τρώμε, ο τρόπος που ξυπνάμε το πρωί, το σημείο όπου περιμένουμε το μετρό, ακόμα και ο τρόπος που διαβάζουμε επιλέγονται αυτόματα από τον εγκέφαλό μας ώστε να μην χρειάζεται να τα σκεφτόμαστε κάθε φορά.

Αυτό βέβαια δεν είναι απαραίτητα κακό: χάρη στις συνήθειες μας εξοικονομούμε χρόνο και ενέργεια για εκείνα τα πράγματα που αξίζουν σκέψη και προσοχή.

Όταν όμως οι συνήθειες που χτίζουμε μας προκαλούν προβλήματα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί.

Μπορεί ένας μαθητής να αντισταθεί στην αναβλητικότητά του, αν αυτή του έχει γίνει συνήθεια; Φυσικά. Θα πρέπει όμως να την αντιμετωπίσει με ειλικρίνεια, χωρίς δικαιολογίες και υπεκφυγές.

 

ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ

Χωρίς να βιάζεστε να δώσετε λύσεις, παρακολουθήσετε τις συνήθειες που έχει το παιδί σας γύρω από το διάβασμα.

Πώς ξεκινά η αναβλητικότητά του; Ποια είναι τα ερεθίσματα που τον οδηγούν στο να αφήσει το διάβασμα για αργότερα; Με τι καταλήγει να ασχολείται;

Στη συνέχεια σκεφτείτε: τι θα μπορούσε να αλλάξει στην καθημερινότητά του, ώστε να αποφεύγει την τάση για αναβλητικότητα προτού αυτή εμφανιστεί;

Δοκιμάστε όσες αλλαγές πιστεύετε ότι ταιριάζουν στην δική σας περίπτωση.

Θέλετε να μάθετε περισσότερα; Σας προτείνω το βιβλίο The Power of Habit του Charles Duhigg.

 

ΑΝ ΕΙΣΑΙ ΜΑΘΗΤΗΣ

Ένας από τους καλύτερους τρόπους για να τηρείς το πρόγραμμα σου για το καθημερινό σου διάβασμα παρά την τάση σου να το αναβάλλεις, είναι ο εξής:

Προσπάθησε να φανταστείς τι θα κερδίσεις αν διαβάσεις σωστά. Πόσο χρόνο θα εξοικονομήσεις για άλλα πράγματα αν διαβάζεις έγκαιρα και οργανωμένα; Πως θα νιώσεις όταν δεις ότι είσαι σωστά προετοιμασμένος για το διαγώνισμα;

Χρησιμοποίησε τα ως κίνητρο για να αντισταθείς στον πειρασμό της αναβλητικότητας.

Previous
Previous

Αναβλητικότητα: Πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί;

Next
Next

Η μέθοδος του Φραγκλίνου για σίγουρο 20